Çika e Afërdita Demakut vishet me dimia të tynehershit, vjehrrës e nënës së saj u bëhet zemra mal nga kjo pamje

3

Në një kohë kur moda shpesh ndikohet nga trendet globale dhe ndikimet moderne, është gjithmonë prekëse dhe frymëzuese të shohim të rinj që i rikthehen rrënjëve, që rizbulojnë dhe vlerësojnë trashëgiminë kulturore të familjes dhe popullit të tyre.

Një shembull i tillë mbresëlënës vjen nga vajza e këngëtares së njohur të muzikës popullore shqiptare, Afërdita Demaku.

Dona, e bija e këngëtares që prej vitesh është një emër i dashur për publikun shqiptar, ka realizuar një gjest që ka emocionuar thellësisht jo vetëm familjen e saj, por edhe ndjekësit në rrjetet sociale dhe më gjerë.

Ajo është shfaqur e veshur me dimiat e vjetra të familjes – veshje tradicionale me rëndësi të jashtëzakonshme, të trashëguara ndër breza.

Dimia që ka veshur janë një kombinim i kujdesshëm midis atyre që i ka trashëguar nga nëna e saj, Afërdita, dhe atyre që i janë dhuruar me dashuri nga vjehrra.

Pamja e Donës, e mbështjellë me histori, simbolikë dhe krenari, ka shpërndarë emocione të mëdha në rrjetet sociale.

Ajo nuk ishte thjesht e veshur me një kostum tradicional, por e zhytur në një narrativë të fuqishme që lidhet ngushtë me identitetin kombëtar dhe familjar.

Veshja e saj ka qenë e shoqëruar me një mesazh domethënës: “Kur fustani bëhet histori, kur dimijat flasin për gjyshet tona!”

Kjo thënie që ajo publikoi në rrjet, jo vetëm që i dha kuptim pamjes së saj, por edhe shtoi një ndjesi mallëngjyese e reflektuese për të gjithë ata që e panë.

Sipas burimeve të afërta me familjen, vetë Afërdita Demaku nuk e ka përmbajtur dot emocionin kur ka parë të bijën të veshur me dimiat e saj të rinisë.

Këngëtarja, e njohur për interpretimet e saj të ndjera të këngëve popullore, është prekur deri në lot, teksa kujtonte kohën kur ajo vetë i kishte veshur ato dimia për dasma, ahengje e ngjarje të tjera të mëdha familjare.

Për të, ky moment ishte shumë më tepër sesa një veshje – ishte një udhëtim në kohë, një përqafim i heshtur midis brezave, një dëshmi se kultura nuk shuhet për sa kohë ekzistojnë zemra që e mbajnë gjallë.

Por emocioni nuk ka përfunduar me kaq.

Edhe vjehrra e Donës është shprehur tejet e nderuar që nusja e saj kishte zgjedhur të bartë dimiat e familjes së burrit me aq dashuri e respekt.

Ajo ka pohuar se një akt i tillë është më shumë sesa simbolikë – është një deklaratë për përkatësinë, për vlerat, dhe për respektin që Dona ka ndaj familjes dhe traditës shqiptare.

Fotografitë e Donës, të cilat u publikuan në rrjetet sociale, janë përhapur me shpejtësi.

Komentet kanë qenë të shumta, dhe pothuajse të gjitha pozitive.

Ndjekës të shumtë e kanë përgëzuar për këtë akt të rrallë, duke e quajtur një frymëzim për të gjitha vajzat dhe gratë e reja që shpesh harrojnë pasurinë që kanë në garderobën e gjysheve e nënave të tyre.

Ky veprim i Donës nuk është vetëm një rikthim te rrënjët, por një mesazh i fuqishëm: që të jesh modern nuk do të thotë të mohosh të kaluarën; përkundrazi, moderniteti i vërtetë vjen kur arrin të ndërthurësh të renë me të vjetrën, të ndërtosh një identitet që respekton trashëgiminë dhe i jep asaj vendin që i takon në të përditshmen tonë.

Në një botë ku gjithçka duket se ndryshon me shpejtësi marramendëse, veprime si ky i Donës janë si frymëmarrje e pastër: një rikujtim se historia jonë personale dhe kombëtare duhet ruajtur, nderuar dhe bartur me krenari.

Sepse çdo palë dimia, çdo fustan tradicional, çdo qëndisje e dorës është më shumë se një copë stof – është një kujtim, një rrëfim, një dëshmi e identitetit tonë si popull.

Dona, pa dyshim, u bë zëri i këtij kujtimi. Dhe përmes saj, tradita rilindi edhe një herë./ORAinfo/