Në një rrëfim të ndjerë dhe të sinqertë, këngëtari i njohur shqiptar Blero ka ndarë me publikun një pjesë të rëndësishme dhe tejet personale të jetës së tij – ndarjen me ish-bashkëshorten, Afrona Dika, dhe procesin e gjatë të reflektimit që pasoi atë periudhë.
I njohur për zërin e tij karakteristik dhe baladat që shpesh mbartin ndjeshmëri të thellë, këtë herë Blero ka vendosur të flasë hapur jo vetëm si artist, por si një burrë që është përballur me plagët e dashurisë dhe sfidat e jetës private nën vëmendjen e pandërprerë të publikut dhe mediave.
Një reflektim i sinqertë mbi një periudhë të vështirë
Në intervistën e fundit, Blero ka komentuar deklaratat që kishte dhënë menjëherë pas ndarjes me Afronën, duke e krahasuar atë kohë me një fazë të paqëndrueshme emocionale, ku ndjenjat e mllefit dhe zhgënjimit e kishin pushtuar. Ai e pranon me sinqeritet se shumë nga reagimet e tij të hershme ishin të nxitura nga impulsiviteti dhe nga dhimbja e papërpunuar e një ndarjeje të rëndësishme.
“Nuk besoj që kam folur në atë formë pas podcast-it me Afronën. Intervista që përmendet është bërë po atë vit kur jemi ndarë.
Ka qenë një mllef brenda meje, një lloj paqëndrueshmërie emocionale që lidhej me formën e largimit dhe mënyrën se si ndodhi ndarja”, ka rrëfyer ai me një ndjeshmëri të dukshme në zë.
Shtatë vite dashuri dhe bashkëjetesë: një kapitull që nuk harrohet lehtë
Marrëdhënia e Bleros me Afronën ka qenë për shumë vite një ndër historitë më të ndjekura të showbizit shqiptar. Çifti u paraqit në publik si një partneritet i fortë dhe i dashur, ku përkrahja reciproke dhe harmonia binin në sy. Megjithatë, siç shpesh ndodh me marrëdhëniet, sfidat e brendshme nuk janë gjithmonë të dukshme nga jashtë.
“Shtatë vite me Afronën janë një pjesë shumë e rëndësishme e jetës sime. Mandej, sigurisht që njeriu ndjen mllef në momentin kur ndodh ndarja. Është normale, është njerëzore. Por me kohë, njeriu fillon të mendojë, të analizojë, të kuptojë se ndoshta është ngutur në disa gjëra – në reagime, në fjalë, në vendime”, thotë ai duke theksuar se koha është shëruesja më e madhe.
Muzika si shpëtim: një terapi shpirtërore
Përballë gjithë kësaj dhimbjeje personale, Blero nuk është mbyllur në vetvete. Ai e ka kanalizuar energjinë e tij në atë që di të bëjë më mirë – në muzikë. Në vend që të rrëzohej nga trishtimi dhe pasiguria, ai e ka përdorur artin si një mënyrë për të përpunuar emocionet dhe për të rifituar qetësinë e brendshme.
“Muzika për mua ka qenë gjithmonë shpëtimi im. Në momentet më të vështira, ajo më ka mbajtur gjallë. Është mënyra ime për të shprehur gjithçka që ndjej – gëzimin, dhimbjen, reflektimin. Nuk është vetëm profesion, është terapi, është rrëfim, është shërim”, shprehet këngëtari.
Një rrugëtim drejt rritjes personale
Ky kapitull i dhimbshëm i jetës së Bleros nuk ka qenë i kotë. Përkundrazi, ai e sheh si një periudhë të nevojshme për rritje dhe vetëkuptim. Duke kaluar përmes zhgënjimit dhe trishtimit, ai ka fituar një perspektivë të re mbi marrëdhëniet, përgjegjësitë emocionale dhe rëndësinë e të folurit hapur për ndjenjat.
“Dua që të vazhdoj të përmirësohem si artist dhe si njeri. Çdo eksperiencë, e mirë apo e keqe, më ka ndihmuar të rritem. Kam mësuar që asgjë nuk është e përhershme, dhe se të gjithë jemi në një proces të vazhdueshëm të formimit dhe ndryshimit. Çdo gabim, çdo gabim i tjetrit apo imi, më ka dhënë një mësim për të ardhmen”, ka deklaruar ai.
Thirrje për ndjeshmëri dhe mirëkuptim
Gjatë intervistës, Blero ka bërë edhe një thirrje për publikun dhe shoqërinë që të tregojnë më shumë ndjeshmëri dhe mirëkuptim ndaj personazheve publike, veçanërisht në kohë të vështira.
Ai theksoi se pas kamerave dhe titujve mediatikë, ekzistojnë njerëz të vërtetë, me ndjenja të ndërlikuara dhe përvoja që shpesh janë më të thella sesa ato që shihen në sipërfaqe.
“Është shumë e rëndësishme që të mbështesim njëri-tjetrin në momente sfidash. Të mos kemi frikë të flasim për ndjenjat tona, të mos gjykojmë menjëherë. Ne të gjithë kalojmë periudha të vështira, dhe vetëm duke qenë të hapur dhe të sinqertë mund t’i kapërcejmë ato”, u shpreh ai me thellësi dhe maturi.
Një mesazh për ata që janë në kërkim të vetvetes
Rrëfimi i Bleros nuk është thjesht një histori ndarjeje apo vuajtjeje. Është një mesazh shprese, një ftesë për reflektim dhe një dëshmi e qartë se, edhe pas një periudhe të errët, njeriu mund të gjejë dritën e tij të brendshme.
Ai tregon se përballimi i ndjenjave, reflektimi dhe guximi për të folur hapur, janë hapa të domosdoshëm drejt shërimit emocional dhe rritjes personale.
Në përmbyllje të intervistës, Blero thekson: “Çdo moment, çdo përjetim, ka rëndësinë e vet në jetën time.
Nuk ka qenë e lehtë, por kam dalë më i fortë, më i vetëdijshëm dhe më i vendosur për të ndërtuar një të ardhme të qëndrueshme për veten dhe për ata që më duan”./ORAinfo/
